Voor ons al een topdagje, zalig wakker worden met al onmiddellijk een feestje op het bed van mama. Daarna plezante maar ook leerrijke Engelse les, met alleen maar positieve commentaren van de juffrouw. Maar dan voor de eerste maal met m’n dochtertje aan mijn hand naar de auto gestapt - emotioneel moment voor mama -
De laatste weken zijn we als het ware in een stroomversnelling gekomen. Er wordt na twee jaar eindelijk gekropen, gerold , op de knietjes gezeten en nu zelfs meet één handje in mama’s hand gestapt. De onwetendheid en de schrik naar de wat zal komen, maken plaats voor plannen en genieten van vooruitgang. Het schoolgaan is een waar succes, de creche nog steeds haar favoriete plaatsje…. Maar spijtig genoeg niet alleen rozengeur… het besef van het anders zijn, de dagdagelijkse stress van de verzorgingen en de prijs van de wonden omwille van haar vooruitgang….
Maar voor ons was het toch weer een topdagje….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten